Missie Hoogtepunten Maart 2019

Deze reis was enigszins anders dan onze vorige bezoeken. Want, Gerrit Staal en zijn collega Yerco, een cameraman, namen deel aan deze reis om foto's en films te maken van de medische outreach, maar ook om met Jantine Kamstra, die vanaf het eerste uur bij Simba betrokken is, herinneringen op te halen.

Film en Foto’s

We hadden toestemming gekregen van het ziekenhuisbestuur om foto's en films te maken en dat ook aan alle gefotografeerde en gefilmde medewerkers en patiënten gevraagd. Hoe dan ook gaf dit een andere teamsamenstelling dan we gewend waren.

We hebben door de jaren heen gemerkt dat als we eenmaal zijn begonnen zijn met patiënten zien in het ziekenhuis, er geen tijd is om goede foto's te maken of patiënten op te volgen die in het verleden zijn geholpen. Ook is er dan nauwelijks tijd om naar dorpen te gaan en onze ex-patiënten te bezoeken en te zien hoe het met ze gaat. De foto's die we maken zijn vaak interessant voor medisch personeel, maar ook voor onze supporters is het mooi om het herstel en de nieuwe kansen van de patiënten op foto of film zichtbaar te maken. Als bestuur van de Simba-stichting hebben we besloten dat het in de toekomst zinvol is om een ​​kleine database met eigen beeldmateriaal te hebben om ons te helpen voor terugkoppeling naar onder meer donoren of fondsenwervers. Ook hopen we met de beelden steeds artsen te interesseren voor dit belangrijke werk, zeker gezien de groeiwens die er ligt.

Herinneringen (door Jiska Staal-Kamstra):

Jantine (verpleegster-verloskundige) en haar man Harry (chirurg) werkten 20 jaar lang in Tanzania. Eigenlijk zijn zij degenen die ons allemaal met Afrika hebben besmet. Hun voorbeeld en passie voor het dienen van de zieken in Tanzania heeft ons geïnspireerd om dit werk voort te zetten. Jantine verloor haar man (mijn vader) in 1991 in Tanzania met een vliegtuigongeluk. Hij vertrok vanuit Sengerema met een klein MAF-vliegtuig voor een medisch bezoek aan een collega in een ander ziekenhuis in het zuiden van Tanzania. Zijn ongeluk was een verschrikkelijke ramp en verlies voor ons allemaal! Het ziekenhuis bouwde een gedenkteken voor hem in het hart van het ziekenhuis van Sengerema. Jantine bleef nog 10 jaar werken in Tanzania. Het was bijzonder inspirerend, bemoedigend en fijn om de tijd te hebben voor het bezoeken van diverse gezondheidscentra waar Jantine heeft gewerkt en te zien dat haar leerlingen daar nog steeds werkzaam zijn. Dat past bij de SIMBA gedachte om mensen ter plekke sterk en zelfstandig te maken en houden. Mooi ook om te zien hoe jonge patienten hun leven weer hebben opgepakt na eerdere operaties.

Erik, onze drie zonen en ik hebben in Sengerame gewoond en gewerkt voor bijna vijf jaar, tussen 1999 en 2004

The Visit

Tijdens het bezoek van Erik Staal en Bart Boll (beiden chirurg) lag een volledig schema voor de 2 weken in Sengerema klaar. Voor Bart en zijn partner Irma Prudon (arts-assistent anesthesiologie) was dit hun zesde medische reis naar Sengerema. Het is zo goed om te zien hoe het lokale personeel van het ziekenhuis hen vertrouwd heeft gemaakt en zich comfortabel voelt om te werken en te leren van hen. Mitchell Windsma, een tropische arts-stagiair van Erik, kon onder supervisie werken en leren hoe te werken in een ziekenhuis van een ontwikkelingsland met zoveel minder apparatuur, minder diagnosemogelijkheden en patiënten die in een veel later stadium worden behandeld. Iris

Ewes OK-verpleegkundige uit het Slingerland-ziekenhuis bleef druk bezig met waarr nodig assisteren en het lokale personeel te ondersteunen met alle extra operaties die gepland waren vanwege ons bezoek. Deze reis werden zestig chirurgische ingrepen gedaan. Ongeveer 108 patiënten kregen een consult en advies van een specialist. De volgende medische missie is gepland in de eerste twee weken op oktober 2019.