Oktober Uitzending 2019
Dit najaar bestond ons medisch team uit: twee algemene chirurgen (Ton v. Engelenburg & Erik Staal) een anesthesist (Jan Ammann), gynaecoloog (Walter Jacques v. Buren), tropische stagiair (Joost Binnerts), scrub-verpleegkundige (Moniek Klein Holkenborg ) en een verpleegkundige (Jiska Staal). Zondagmiddag / -avond deden we de eerste ronde door het ziekenhuis voor de nieuwe teamleden die voor de eerste keer bij ons waren. Zoals we van andere ‘starters’ gewend zijn, was het een wederom overweldigende ervaring. Zelfs voor ons, die hier in het verleden jaren hebben gewerkt en sindsdien de afgelopen 15 jaar twee keer per jaar zijn gekomen.
Alles is hier intenser! Meer patiënten en familie in één ruimte, honden, katten, insecten en kippen die rondlopen. Overal hangt kleurrijke kleding. Lekkere, vriendelijke en vreselijke doordringende geuren. Geluiden van gelach en gezang. Maar vanuit een andere hoek, geschreeuw van pijn en gekreun. Grote tumoren, open gapende wonden, patiënten die maandenlang bedlegerig zijn geweest vanwege verwaarloosde trauma's…. De eerste dag was gevuld met een zeer drukke polikliniek voor Erik en Jiska, vol met kinderen met misvormingen aan ledematen: benen, voeten en armen. En natuurlijk het elk jaar groeiende aantal patiënten met verwaarloosd trauma na een verwonding of ongeval.
Na die eerste dag kon een werkschema worden gemaakt voor de komende dagen. De ervaring heeft geleerd dat dit schema dagelijks zal blijven veranderen, vanwege nieuwe patiënten die komen, vers acuut trauma, gebrek aan donorbloed, patiënten die eerst malariabehandeling nodig hebben, gebrek aan geld om de operatie te betalen, onderduiken van patiënten vanwege angst ... .. Ton, Joost en Moniek konden aan de slag met de al vooraf geselecteerde patiënten die waren voorbereid door de lokale staf.
Een groeiend aantal patiënten vindt zijn weg naar ons en heeft onder meer last van vergrote schildklierklieren. Dit zijn complexe en tijdrovende bewerkingen. Een operatie kan tot 3 tot 4 uur duren met behoorlijk wat bloedverlies. Dit bezoek hadden we 2 belangrijke complicaties als gevolg van postoperatieve bloedingen. Met onder meer een jonge man die moest worden gereanimeerd en 4 dagen kritiek ziek op de IC moest liggen. Helaas verloren we een 14-jarige jongen na hem twee keer geopereerd te hebben. Het was zo frustrerend en hartverscheurend om te beseffen dat dit minder waarschijnlijk zou gebeuren in Europa, waar hij in de eerste plaats de juiste operatie zou hebben ondergaan en hij een betere kans zou hebben om te overleven met onze hoge standaard van intensieve zorg. In de twee weken opereerde Erik veel meer complexe en oudere kinderen met misvormingen in vergelijking met voorgaande jaren. Dit was een uitdaging vanwege het gebrek aan beschikbare tools en materialen.
Het was de eerste keer dat ons team een gynaecoloog had. Dit werd zeer op prijs gesteld door het ziekenhuispersoneel. Met het gemiddelde van 30 bevallingen en 5 keizersneden per dag kan men zich voorstellen dat de druk op verloskunde erg hoog is. Walter Jacques was erg onder de indruk van zoveel buitenbaarmoeder-zwangerschappen in slechts 2 weken tijd. Hij was in staat om de druk te verlichten door heel wat specialistische operaties, consulten, bedlessen te geven en een onderwijssessie voor het personeel over de monitoring van de foetale toestand voor en tijdens een bevalling te verzorgen.
